Βία

Σχολική βία

Ορίζοντας τη σχολική βία

Η σχολική βία αναφέρεται στην επιβολή της βούλησης ενός μέρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε κάποιο άλλο και η πρόκληση ζημιάς ή βλάβης. Οι μορφές της σχολικής βίας περιλαμβάνουν τη λεκτική, τη σωματική, την ψυχολογική, τη σεξουαλική βία και το βανδαλισμό. Η σχολική βία περιλαμβάνει και εγκληματικές ενέργειες σε ορισμένα κράτη, όπως για παράδειγμα στην Αμερική αλλά  και σε κάποια κράτη στην Ευρώπη

Διαβάστε όλη την εργασία εδώ

            "Με τον όρο Bullying νοείται μια διαρκής και επαναλαμβανόμενη για σεβαστό χρονικό διάστημα πράξη παρενόχλησης από έναν ή περισσότερους δράστες προς ένα ή περισσότερα θύματα, η οποία παίρνει τη μορφή της σωματικής, της λεκτικής, της συναισθηματικής ή και της σεξουαλικής απειλής και πράξης. Κίνητρο των εκφοβιστών αποτελεί η πρόκληση σωματικού ή και ψυχικού πόνου. Μπορεί να πάρει τη μορφή ανοιχτής επίθεσης (βρισιές, προσβολές, ξύλο, σπρώξιμο, κλωτσιές κτλ.) ή τη μορφή του έμμεσου εκφοβισμού, με περισσότερο συγκεκαλυμμένο τρόπο (διάδοση φημών, εξοστρακισμός από τις παρέες).

              Το bullying ως εκδήλωση τοποθετείται στο πλαίσιο της ενδοσχολικής βίας. Σαφώς αποτελεί μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, η οποία όμως διαφοροποιείται από τις ενδοσχολικές συγκρούσεις. Κι αυτό γιατί στον εκφοβισμό το θύμα επιλέγεται ως ο ανίσχυρος και αδύναμος αντίπαλος, η επίθεση εναντίον του προγραμματίζεται και επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, με πρώτιστο στόχο την ανάδειξη και επιβεβαίωση της ισχύος του θύτη. Αντίθετα στις ενδοσχολικές συγκρούσεις τα συγκρουόμενα μέλη είναι ισότιμα, οι συμπλοκές μεταξύ τους τυχαίες και μεμονωμένες, με στόχο περισσότερο ένα "παιχνίδι" κυριαρχίας, παρά την τελική εδραίωση της ισχύος της μιας ή της άλλης ομάδας.

             Οι έρευνες για το σχολικό εκφοβισμό, που ξεκίνησαν από τις Σκανδιναβικές χώρες, επεκτείνονται και σε πολλές άλλες χώρες σήμερα στον κόσμο και είναι κατεξοχήν επικεντρωμένες στα παιδιά -θύματα, παρότι κρίνεται ιδιαίτερα αναγκαίο να υπάρξει εξίσου εστίαση στην προσωπικότητα και τα χαρακτηριστικά και του παιδιού -θύτη. 

            Τα παιδιά -θύματα, βάσει διεθνών και ελληνικών ερευνητικών δεδομένων, εμφανίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, αδυναμία επίλυσης προβλημάτων, καταθλιπτικά στοιχεία, συναισθηματικές δυσκολίες, αίσθημα μοναξιάς, ενώ οι χαμηλές σχολικές επιδόσεις και οι απουσίες κατά τη φοίτηση είναι συχνά φαινόμενα. Τα παιδιά-θύματα εμφανίζουν στο μέλλον αδυναμία να αναλάβουν ευθύνες, να επιδείξουν συνέπεια στον κοινωνικό τους ρόλο, να συνάψουν διαπροσωπικές σχέσεις ή να έχουν ομαλή σεξουαλική ζωή.

              Από την άλλη τα παιδιά -θύτες εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά μελλοντικής παραβατικής συμπεριφοράς, χρήσης ουσιών και εμπλοκής με το νόμο και χαρακτηρίζονται από αδυναμία τήρησης κανόνων και ορίων, διογκωμένη συνήθως αυτοεικόνα, επιθετικότητα, έντονο παρορμητισμό, μειωμένη ικανότητα αυτοελέγχου, έλλειψη αίσθησης του μέτρου και απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης (της δεξιότητας να μπορούν να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να νιώθουν τον πόνο που του προκαλούν)

Από ομιλία του καθηγητή Ψυχολογίας Α. Γιοβαζολιά. 


Όταν τα πράγματα στο σχολείο αγριεύουν: φυλλάδιο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Τα αίτια της σχολικής βίας

Διαβάστε επίσης ένα άρθρο στην Ελευθεροτυπία που αναφέρεται στα αίτια της σχολικής βίας, σχετίζοντάς τα κυρίως με τα προβλήματα του υφιστάμενου εκπαιδευτικού συστήματος. 

Στατιστικά στοιχεία

Από έρευνα (2006) που πραγματοποίησε τοΕΠΙΨΥ(Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής) με διευθυντή τον καθηγητή Κ.Ν.Στεφανή, σε μαθητές εφηβικής ηλικίας στη χώρα μας. Μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής Έρευνας Behaviour in School- aged Children (HBSC), υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου οργανισμού Υγείας.

Όσον αφορά την ενδοχολική βία, τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αποκαλυπτικά ένας στους 2 εφήβους ηλικίας 11-15 ετών (49,9%) συμμετείχαν σε ενοχλητικά πειράγματα προς κάποιον άλλο μαθητή ή μαθήτρια στο σχολείο κατά τους τελευταίους δύο μήνες πριν από τη διεξαγωγή της έρευνας. Ένας στους 2 μαθητές ηλικίας 11 με 15 ετών (48, αναφέρει σε σχετική ερώτηση ότι έχει έρθει άγρια στα χέρια με κάποιον ή κάποιους άλλους μαθητές%) τον τελευταίο χρόνο πριν από την έρευνα. ΄Μεταξύ των τριών ηλικιακών ομάδων, οι 13χρονοι εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό (56,4%) να εμπλέκονται σε καβγάδες απ' ό,τι οι 11χρονοι ( (44,1%).